پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

احسان بداغی، روزنامه‌نگار نوشت: در جیرفت برای ساخت مجتمع ورزشی مشغول شخم زدن یکی از مهمترین آثار باستانی تمدنی جهان هستند. حتی برخی از باستان‌شناسان معتقدند تمدن خفته ۴ هزار ساله در تپه کنار صندل⁩ می‌تواند به اندازه تمدن بین‌النهرین اهمیت داشته باشد. این بار در اقدامی تعجب برانگیز نه تنها حفاران غیر مجاز، بلکه دهیار روستای کنار صندل به بهانه احداث یک ورزشگاه اقدام به تخریب بخشی از این محوطه تاریخی با ارزش نموده است.اقدامی که به گفته مسئولین مربوطه برای بار دوم صورت گرفته است و چندی پیش نیز این دهیار اقدام به تسطیح و تخریب بخش‌هایی از این محوطه تاریخی کرده بود که حکم جلب وی توسط دستگاه قضائی صادر، اما با وساطت فرماندار سابق اجرایی نشده بود.این اقدام دهیار روستای کنار صندل در حالی صورت گرفته است که وی مدعی است که کار غیر قانونی انجام نداده و برای آغاز عملیات احداث این ورزشگاه مصوبه دارد و براساس این مصوبه اقدام کرده است.

سه شنبه ۲ اردیبهشت، دکتر مصطفی ملکیان در باره کتاب «اخلاق سرگردان و گردنگاه سیاست» در خانه اندیشمندان علوم انسانی سخنرانی می کند.اخلاق بر پایه ارزش‌ها، اصول و وظایف در قبال دیگران استوار است، در حالی که سیاست اغلب بر منطق قدرت، رقابت و دستیابی به اهداف مشخص تمرکز دارد. در این جا کتاب خواننده را با دو منطق متفاوت مواجه می کند. مفهوم "اخلاق سرگردان" به وضعیتی اشاره دارد که در آن ارزش‌ها و اصول اخلاقی به دلیل غلبه منطق سیاسی و ملاحظات قدرت، جایگاه خود را از دست داده و دچار ابهام و بی‌ثباتی می‌شوند. "گردنگاه سیاست" استعاره‌ای از نقطه حساسی است که در آن تصمیمات سیاسی مهم و سرنوشت‌ساز اتخاذ می‌شوند و در این نقطه، فشارهای قدرت و ملاحظات سیاسی می‌توانند به سادگی اصول اخلاقی را به حاشیه برانند. این دو مفهوم در کنار هم، به تنش دائمی میان اخلاق و سیاست، و چگونگی تأثیرگذاری قدرت سیاسی بر ارزش‌های اخلاقی در جوامع مختلف می‌پردازند.موتور اصلی منطق سیاسی، ایدئولوژی‌های تمامیت‌خواه و افراطی است که با ارائه یک نظام ارزشی بسته و غیرقابل نقد، "اخلاق سرگردان" را تشدید کرده و رفتارهای غیراخلاقی را در راستای اهداف خود توجیه می کند. از نظر نویسنده کتاب، نهادهای دموکراتیک، قانون اساسی، رسانه‌های آزاد و جامعه مدنی قوی می‌توانند به عنوان سپرهایی در برابر "اخلاق سرگردان" عمل کرده و از قربانی شدن اخلاق در "گردنگاه سیاست" جلوگیری کنند.

محمدجواد حق‌شناس، مبتکر و مجری طرح نام‌گذاری کوچه‌ها و خیابان‌های تهران به نام مفاخر علمی و فرهنگی ایران و جنوب، از کج‌سلیقگی شهرداری بوشهر در بهره‌گیری از کتاب ««تاج سر کرانه» بدون ذکر ماخذ و نام نویسنده آن در بیلبوردهای تبلیغاتی روز بوشهر گلایه کرد و بی‌توجهی بارز شورا و شهرداری بوشهر را نسبت به مفاخر علمی و فرهنگی استان متذکر شد. ۱۸ اسفندماه در تقویم ملی کشور به نام روز بوشهر نامگذاری شده است؛در این روز مدرن‌ترین مدرسه جنوب در دوران قاجار با نام «سعادت» تاسیس شد و این مدرسه بعدها به خاستگاهی برای پرورش مشاهیر و مفاخر علمی و ادبی جنوب مبدل گردید. مشاهیری که بعدها در ادبیات معاصر و سایر رشته‌های علمی خوش درخشیدند و آوازه ملی یافتند.محمدجواد حق‌شناس بر این باور است که «نامگذاری معابر به نام مشاهیر و بزرگان فرهنگی و علمی و قهرمانان استعمارستیز جنوبی و پاسداشت جایگاه آن‌ها به نوع نگاه، آگاهی، شناخت و دغدغه‌مندی مدیران شهری ما برمی‌گردد.».

سیّد جواد طباطبایی (۲۳ آذر ۱۳۲۴ – ۹ اسفند ۱۴۰۱) استاد دانشگاه و پژوهشگر ایرانیِ فلسفه، تاریخ، حقوق و سیاست ،عضو پیشین هیئت علمی و معاون پژوهشی دانشکدهٔ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران و مدیرِ گروه فلسفهٔ مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی بود.در اندک زمانی بعد از تدریس در دانشکاه، نزد دانشجویان دانشگاه تبریز محبوبیت فراوانی به دست آورد و کلاس‌های درس وی با دانشجویان رشته‌های گوناگون پر می‌شد. محبوبیت طباطبایی به اندازه‌ای رسیده بود که دانشجویان نام او را به عنوان یکی از استادان محبوب به دیوار دانشگاه زده بودند و به دیگر استادان دانشگاه هشدار می‌دادند که سطح خودشان را به اندازهٔ وی برسانند. به گفته حسن منصور، از استادان وقت دانشگاه تبریز، جلسه تأیید علمی طباطبایی برای استخدام به عنوان هیئت علمی، به دلیل نبود افرادی در اندازهٔ علمی طباطبایی، به شکل صوری برگزار و تأیید شد. اما در جریان استخدام رسمی، سنگ‌اندازی‌هایی انجام گرفت و در نهایت با وقوع انقلاب فرهنگی، استخدام او منتفی شد.با بازگشت به پاریس و ملاحظهٔ وقایع انقلاب، او دیدگاه‌هایی را که اشاره به سرقت انقلاب می‌کنند یا عوامل خارجی را دلیل انقلاب می‌دانند، سطحی دانسته و شناخت انقلابیون ایران از آزادی و دموکراسی را «بدوی و ابتدایی» می‌خوانْد. او بر آن بود که انقلاب ایران نمی‌توانست در جهت «تأسیس آزادی» باشد و آن را شکست مشروطه می‌دانست و در نتیجه، ناکامی پروژهٔ تجدد در ایران قلمداد کرد. از نظر وی: «میدان مبارزه برای حصول آزادی و استقرار نهادهای دمکراتیک، یک‌سره دراختیار روشن‌فکران آشفته‌ذهن و توده‌های متوهم قرار گرفت».طباطبایی عضوِ انجمن حکمت و فلسفه می‌شود، ولی در سال ۱۳۶۷ از آنجا اخراج می‌گردد. اخراج دوّمش از دانشکدهٔ اقتصاد و علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی بود که، به گفتهٔ خودش، به «تحریک چند استاد سخت متوسط الاحوال» بود. او سپس به عضویت هیئت علمی دانشگاه تهران درآمد و معاون پژوهشی دانشکدهٔ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران شد. در همان زمان سردبیری نشریهٔ همین دانشکده را به عهده گرفت. او مدتی ممنوع از تدریس و سپس در سال ۱۳۷۴ اخراج شد.اگرچه خودش نمی‌دانست تحت چه عنوانی اخراج شده اما یکی از مسئولان به او می‌گوید که گفته شده طباطبایی لیبرال، لاییک، و ملی‌گرا است و از او می‌خواهد که اعتراضی به این اخراج بکند تا آن را بررسی کنند. در مقابل، طباطبایی می‌گوید که «من همانی هستم که هستم. واقعاً نه می‌دانند لیبرال چیست، نه ملی‌گرا و نه لاییک.پس از اخراج از دانشگاه تهران، طباطبایی به کار پژوهشی خود در مراکز دیگر ادامه داد و با امکاناتی که در پژوهشکده‌های فرانسه، آلمان و آمریکا فراهم آمد پژوهشی دربارهٔ تاریخ اندیشه در ایران را دنبال کرد. در فرانسه عضو مرکز ملی پژوهش‌های علمی فرانسه شد. در این کشور، با عضویت در هیئت علمی دایرةالمعارف فرانسه، برخی از مدخل‌های آن را تدوین کرد. او از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۵ در مؤسسهٔ مطالعات سیاسی-اقتصادی پرسش به تدریس فلسفه پرداخت. به‌مرور، به‌ویژه در دههٔ نود، تأکید او بر «امر ملی» بیشتر شد. او مدّتی نیز عضو هیئت علمی دائرةالمعارف بزرگ اسلامی بود.جواد طباطبایی برگزیدهٔ جشنوارهٔ فارابی سال ۱۳۹۶ شد و از رئیس‌جمهور ایران لوح تقدیر گرفت.طباطبایی که از سال ۱۳۹۷ برای درمان سرطان در آمریکا زندگی می‌کرد در شامگاه سه‌شنبه ۹ اسفند ۱۴۰۱ در بیمارستان هوگ ارواین ایالت کالیفرنیا روی در نقاب خاک کشید.

کافی است نقشه سیراف را در بازه‌های زمانی ۲۰ سال گذشته در «گوگل ارث» جستجو کنیم و با مقایسه سال به سال آن به‌راحتی می‌توان گسترش ساخت و سازها را علیرغم اینکه محوطه‌ها ثبت و عرصه و حریم آن‌ها نیز ابلاغ شده است، مشاهده کرد.ساخت و سازهای صورت گرفته بیشتر از ۶۰ درصد محوطه‌های باستانی سیراف را از بین برده و سیراف، یک فاجعه تمام عیار و نمود بزرگ نابودی یک بندر بزرگ تاریخی پارسی است که به واسطه کاوش‌های بزرگ ایران و انگلیس و باستان‌شناسان ایرانی در دنیا شناخته شده و پتانسیل تبدیل به بزرگترین سایت گردشگری ایران را داراست.با اینکه بارها گفته شده که قرار است زمین معوض به مردم داده شود تا هم مشکل مردم حل شود هم مشکل محوطه‌های تاریخی، اما ارگان‌ها عملا نتوانسته‌اند کاری انجام دهند.معضل بزرگ بندر تاریخی سیراف زمانی حل می‌شود که مسئولان وزارت میراث‌فرهنگی، وزارت نفت و حتی جهاد کشاورزی و منابع‌طبیعی به یک نتیجه مشخص برسند تا مشکل ساخت و ساز بر تپه‌ها و محوطه‌های تاریخی سیراف برای همیشه حل شود. در غیراینصورت نه‌تنها سیراف ثبت جهانی نمی‌شود که با مرگ تدریجی سیراف، بزرگترین سند تاریخی که حاکمیت ایران بر خلیج فارس را نشان می‌دهد را از دست خواهیم داد.

یک پژوهشگر و کنشگر میراث فرهنگی از حفاری‌ قاچاقچان و سوداگران گنج و دفینه در آرامگاه صخره‌ای «فالونک» در شهرستان مرودشت استان فارس و آسیبی که به آن وارد شده ، خبر داد. شواهد نشان می دهد که قاچاقچیان زمان بسیار زیادی داشته و با خیال آسوده سرگرم کَندن با ابزارآلات حفاری بوده‌اند و نبود نظارت و گشت‌زنی یگان حفاظت میراث فرهنگی شهرستان مَرودشت و رسیدگی نکردن و حفاظت از یادمان‌های تاریخی از سوی ادارۀ میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان مَرودشت از انگیزه‌های به وجود آمدن چُنین رخدادهای غم انگیزی است. بر پایه شواهد باستان‌شناختی، این آرامگاه به دوره «بعد از هخامنشی» نسبت داده شده و آرامگاه صخره‌ای «فالونَک» را باید بی‌گمان از آنِ خاندان بومی پارس و «پَرَتَرَکه‌ها» دانست .

رئیس جمهور فرارسیدن روز ملی قطر را به امیر و مردم این کشور تبریک گفت و اظهار امیدواری کرد روابط فیمابین در پرتو تلاش‌های مشترک گسترش یابد و شاهد ارتقای آن در همه عرصه‌ها باشیم. مسعود پزشکیان در پیامی به «شیخ تمیم بن حمد آل ثانی» امیر دولت قطر، فرارسیدن روز ملی این کشور را به وی و مردم کشورش تبریک گفت و اظهار داشت: دولت جمهوری اسلامی ایران مصمم است با اتکا بر روابط تاریخی و پیوندهای سیاسی، فرهنگی و مردمی با دولت قطر، از همه ظرفیت‌ها برای توسعه همکاری‌ها و تقویت مناسبات موجود بهره‌گیری نماید.برخی از منابع ، رقم زدن این رویداد را قدمی در راستای کاهش تندروی ها، حاشیه گویی ها و تنش زایی های مرندی ، عنوان کرده اند.

پس از حمله اسرائیل به ایران، تصور اولیه بسیاری از کارشناسان این بود که رفت و برگشت آتش تمام شده، چون وزیر دفاع عدم ورود هواپیما‌های اسرائیلی به آسمان ایران را تأیید کرد. تحلیل من سه بخش دارد. اول اینکه به مرور هزینه عملیات اسرائیل مشخص شد. وقتی حمله انجام شد از عدم موفقیت اسرائیل در عملیات نظامی صحبت می‌شد، ولی تند شدن یکباره مواضع ایران نشان می‌دهد خسارات حمله اسرائیل از آنچه ایران را به عدم پاسخ‌گویی متقاعد می‌کرد، فراتر رفته است. احتمالا میزان خسارات در حدی است که ایران نمی‌تواند پاسخ‌گو نباشد. تحلیل دوم این است که بی رحمی اسرائیل در حمله به جنوب لبنان و بی دفاع بودن حزب الله، ایران را وادار به پاسخ‌گویی کرده است. حزب الله متحد ایران است و جنوب لبنان نقطه‌ای کانونی و ژئوپولتیک برای ایران محسوب می‌شود. ایران می‌خواهد تلنگری به اسرائیل بزند، زیرا خساراتی که اسرائیل به جنوب لبنان وارد کرده، خسارت به منافع ملی ایران است. نکته آخر این است که بخش عمده این عملیات از عراق انجام گرفته، از این نظر ایران می‌خواهد با پاسخ‌گویی از مسیر عراق گوشمالی به اسرائیل بدهد. مشخص نیست چنین حمله‌ای چه شکل و ابعادی خواهد داشت، زیرا حمله به ایران از مسیر عراق و بدون هماهنگی با این کشور، پرستیز دولت عراق را زیر سؤال برد و آن‌ها هم در این خصوص مدعی هستند. موضع گیری جدید ایران در قبال حملات اسرائیل نشان می‌دهد حمله بعدی ایران به اسرائیل قطعی است. تهدیدات اسرائیل در روز‌های بعد از حمله بیشتر جنبه تبلیغاتی داشت و برای ملتهب نگه داشتن فضای سیاسی و اجتماعی ایران بود. اسرائیل هم زمان با تنش نظامی جنگ روانی را دنبال می‌کند و قصد دارد فضای اقتصاد از این تهدیدات آسیب پذیر شود. صحبت‌های علی اکبر صالحی (اگر ما با اسرائیل کاری نداشته باشیم، او هم با ما کاری نخواهد داشت، ساده اندیشی است)، علی لاریجانی (دفاع از امنیت ملی در خارج از مرز‌ها نشان دهنده ضعف نیست و گویای قدرت است) و کمال خرازی (پاسخ به رژیم صیهونیستی قطعی است و اگر ایران با خطر موجودیتی روبرو شود، دکترین نظامی خود را تغییر خواهد داد)، نشان دهنده قطعی بودن پاسخ متقابل است.

دکتر سیروس فیضی استاد دانشگاه تهران در این کتاب به پیشینه تاریخیِ تمدنی به نام چیاگاوانه در تاریخ باستان و اهمیت تاریخی آن و داستان اکتشاف و مطالعات پس از آن در آثار به جای مانده، پرداخته است .کتاب الواح چیاگاوانه با هدف معرفی تاریخ درخشان تمدنی و فرهنگی این منطقه به ویژه بر پایه متون الواح گلی چیاگاوانه تهیه شده است. این کتاب، پژوهش و گردآوری چند مقاله علمی بسیار معتبر بین‌المللی درباره چیاگاوانه و ترجمه آن‌ها به فارسی است. نویسندگان این مقالات عبارت‌اند از محمود کُردوانی، کامیار عبدی، گری بِکمن، پائولو جنتیلی و دانیل پاتس. مقالات این کتاب که پژوهش‌های ارزشمند بین‌المللی و در عین حال، مستندی درباره فرهنگ و تمدن منطقه‌اند، ارتباط و تعامل فرهنگی و تمدنی این منطقه را با بین‌النهرین به خوبی نشان می دهند. مترجم کتاب می گوید، قصدم از ترجمه این منابع مهم، معرفی فرهنگ و تمدن کهن و والای این منطقه و فراهم آوردن انگیزه‌های بیشتری برای مطالعه و پژوهش درباره تمدن پَلوم است.

معاون میراث فرهنگی البرز با بیان اینکه تاکنون تنها ۱۰ درصد محوطه ازبکی کاوش شده است؛ گفت: به دلیل نبود زیرساخت‌های لازم برای نگهداری از بنا‌ها و اشیایی که از زیر خاک بیرون می‌آید؛ فعلاً شرایط کاوش جدید در محوطه ازبکی وجود ندارد. با پایان فصل هشتم‌کاوش‌ها، خاک و نخاله‌های اضافی از محوطه جمع آوری شده و با انتخاب پیمانکار مناسب برخی اقدامات از جمله مرمت بخش‌هایی از محوطه در حال انجام است. نام ازبکی برگرفته از روستایی به همین نام است که احتمالا از دوران صفویه به بعد "یوز بیگی" بوده و با گذشت زمان به" اوز بیگی "و" ازبکی" تغییر یافته است. این محوطه باستانی مهم در سال ۱۳۵۲ به شماره ۹۵۵ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.

انتشار تصاویری وحشتناک از میزان شکاف و فرونشست زمین در محوطه نقش رستم و ایجاد شکافی بطول ۳۰۲ متر، باعث بروز نگرانی‌های زیادی شده است. محوطه نقش رستم دچار فروشُست (سستی زمین) و تاثیرپذیری از فرونشست‌های گسترده در دشت مرودشت شده و اطراف کعبه زرتشت هم رانش بر اثر سستی خاک این محدوده اتفاق افتاده است. درحالی که این محوطه تاریخی به تخت جمشید نزدیک بوده و تنها ۶ کیلومتر فاصله دارد. طبق گزارش‌های دریافتی، بنای کعبه زرتشت هم ترک خورده و حالا نگرانی کارشناسان میراث فرهنگی بابت «فروپاشی نقش رستم» است. لازم به توضیح است که دشت مرودشت جایی است که در آن برنج می‌کارند و عمق چاه‌ها تا ۳۰۰ متر هم رفته است. این برداشت بی‌رویه آب اتفاقات بدی را در آینده رقم خواهد زد.

شورای پنجم شهر شیراز تصویب کرد که برای حفاظت از حافظیه و آثار تاریخی موجود در اطراف آرامگاه حافظ مترو خط دو شیراز باید در یک کیلومتری آرامگاه حافظ متوقف شود و با احداث تراموا مسیر مترو تا آرامگاه حافظ امتداد یابد و به بافت تاریخی شیراز برسد. اما ادعا می‌شود که، در شورای ششم شهر شیراز اجرای این طرح از سر گرفته شده است. خط دو مترو شیراز بدون هیچ پشتوانه مطالعاتی و مصوبه شورای ترافیک استان درحالی تا یک کیلومتری حافظیه پیشروی کرده است که مدیرکل میراث‌فرهنگی استان فارس نه تنها در جریان این اجرای این پروژه نیست که خط دو مترو را در ۵۰۰ متری حافظیه از اساس تکذیب کرد. موضوعی که رییس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای پنجم شهر شیراز صحت آن را تایید می‌کند. مثلا در چنین وضعیتی صالحی امیری باید پاسخگو و پیگیر مسئله باشد.

فعالیت‌های خود را از سال ۱۳۷۵ شروع کرده است و در طول این سال‌ها بار‌ها از معدن شکایت شده و اداره میراث فرهنگی تذکرات لازمی را در این خصوص اعلام کرده است و با پیگیری‌های صورت گرفته و همکاری استانداری فارس فعالیت این معدن در سال ۱۳۹۵ متوقف شد و طی دو هفته اخیر این معدن مجدداً شروع به فعالیت کرده است که با پیگیری‌های انجام شده دستور توقیف آن صادر و در محاکم قضایی پیگیری شد. اخرین اخبار دریافتی حکایت از این دارد که معدن شهرداری مرودشت در کوه رحمت تخت‌جمشید بالاخره با دستور دادستان مرودشت پلمب شد. دادستان مرودشت اعلام کرد: در حال حاضر پروانه فعالیت معدن شهرداری مرودشت اعتبار ندارد و تا زمانی که شهرداری مرودشت مجوز‌های لازم را در اختیار نداشته باشد امکان بازگشایی و فعالیت معدنی در کوه رحمت را نخواهد داشت. لازم به توضیح است که این معدن سنگ در حریم درجه ۲ تخت جمشید، قرار گرفته، ۶۵ هکتار از حریم را تخریب نموده و باعث صدمه دیدین شدید منظر این منطقه تاریخی شده است.

فروش آثار هنری موزه امام علی شهرداری تهران هم با حاشیه های شدید و شائبه های فساد همراه است. در گام اول گفتند که هیچ اثری فروخته نشده و آثار بشکل امانی به نمایش گذاشته شده و باز می گردند. دوم گفتند که بله برخی از آثار فروخته شده است. در سومین مرحله بیان داشتند که آثار فروخته شده،آثار موزه ای نبوده و آثار هنری بوده اند. آیا در چنین افتضاح ملی، قرار نیست که سازمان بازرسی کل کشور ورود کند؟ آیا برخی از ادعاها که می گفتند شهرداری با تسهیل در زمین و شرایط ساخت، باعث سکوت سازمان بازرسی شده است را باید بپذیریم؟ آقای خدائیان حرفی و توضیحی در این خصوص ندارند؟

مدیرکل میراث فرهنگی استان کرمانشاه از کشف چهارهزار مُهر گِلی با قدمت حدود پنج‌هزار سال در تپه تیلینه کرمانشاه خبر داد و گفت: «مجموعه مهرهای جدید مکشوفه از تپه تیلینه حلقه جدیدی از زنجیره مدیریت اداری هزاره پنجم تا دوم قبل از میلاد را در زاگرس مرکزی نشان می‌دهد.»

شهرداری منطقه یک درحالی مشغول ساخت دروازه در مسیر دربند است که میراث فرهنگی شمیرانات تاکنون چندبار خواستار توقف ساخت این دروازه و دریافت مجوزهای لازم شده است.ساخت دروازه در مسیر دربند، حریم منظری دو اثر ثبت ملی و منظره طبیعی کوهستان را مخدوش خواهد کرد. با این حال شهردار منطقه یک گفته این یک دروازه فرهنگی است. میراث نامه زده و خواستار توقف شده اما شهرداری به کارش ادامه می دهد! به نظر می‌رسد ایجاد محدودیت برای محیط‌های عمومی شهر تهران، سیاست مدیران فعلی شهرداری است و در این مسیر قوانین حفاظتی و شهری نیز نادیده گرفته می‌شود.

حسن درخشی سرپرست هیئت گمانه‌زنی در محوطه دستوا بیان داشت که پروژه تعیین عرصه و حریم محوطه باستانی دستوا شوشتر با هدف آسیب‌نگاری و به‌منظور تهیه نقشه‌های باستان‌شناختی محوطه در حال انجام است.از اواسط مردادماه جاری ضمن بررسی، روند گمانه‌زنی نیز در محوطه دستوا شروع شده و تاکنون ده‌ها گمانه در محیط عرصه و حریم دستوا در راستای درک بهتر از حدود و وسعت محوطه، آسیب شناسی وارده بر آن ایجاد و در حال بررسی است

با گذشت ۳۱۱ روز از تجاوزات رژیم اشغالگر علیه نوار غزه، دفتر رسانه‌ای غزه آمار هولناکی از وحشی‌گری این رژیم و کشتار غیرنظامیان فلسطینی ارائه داده است. نظامیان اشغالگر رژیم صهیونیستی تاکنون ۳۹ هزار و ۸۹۷ غیرنظامی را به شهادت رسانده‌اند که ۱۶ هزار و ۴۵۶ نفر از آن‌ها کودک و ۱۱ هزار و ۸۸ نفر آن‌ها زن هستند و این در حالی است که هنوز نزدیک ۱۰ هزار نفر از شهدا زیر آوار قرار دارند و همچنین هزاران نفر نیز هستند که مفقود شده‌اند و اطلاعی از سرنوشت آن‌ها در دست نیست. روزی بالغ بر ده نفر می‌میرند و هیچ صدایی بجز صدای تعارف، از سازمان‌های بین المللی شنیده نمی‌شود. ایالات متحده آمریکا نیز بدلیل حاکمیت لابی صیهونیست، این کشتار را نوعی عملیات تلافی جویانه و بازدارنده و حتی نوعی حق مشروع بیان می‌کند.

علی دارابی قائم مقام وزیر و معاون میراث فرهنگی کشور گفت، محوطه باستانی هگمتانه به عنوان بیست و هشتمین میراث ایرانی در چهل و ششمین نشست کمیته میراث جهانی یونسکو در دهلی نو به فهرست میراث جهانی یونسکو اضافه شده و به ثبت رسید. پرونده ثبت جهانی «هگمتانه و مرکز تاریخی همدان» در بهمن‌ماه سال ۱۴۰۱ به یونسکو تحویل داده شد. «منظر فرهنگی و تاریخی از هگمتانه تا همدان» شامل تپه هگمتانه، بازار و بافت تاریخی بود که برای ثبت جهانی آماده‌سازی شد و منظر تاریخی هگمتانه مسیر «آرامگاه بوعلی تا آرامگاه باباطاهر» را در برمی‌گرفت. وسعت «منظر فرهنگی و تاریخی از هگمتانه تا همدان» در پرونده اولیه ارزیابی شده و ارسالی به یونسکو حدود ۱۰۰ هکتار در نظر گرفته شده بود که شامل تپه هگمتانه، بازار، بافت و ۱۴۰ اثر تاریخی بود که در تغییرات اخیر به دلیل برخی موارد، محدوده تاریخی همدان از پرونده حذف شده، اما محدوده تاریخی هگمتانه همچنان نامزد اصلی برای ثبت جهانی باقی ماند و امروز به عنوان نماینده ایران در لیست جهانی یونسکو قرار گرفت.

آریایی‌ها که نیای ما ایرانی‌ها هستند، اقوامی مهاجر بودند که سال‌ها پیش به فلات بزرگ ایران مهاجرت کردند. اما پیش از آمدن آن‌ها به این سرزمین هم اقوامی در ایران زندگی می‌کرده‌اند. ساکنین اولیه ایران قبل از آریایی‌ها چه کسانی بودند؟ این سوالی است که ذهن هر ایرانی را به خود درگیر می‌کند. در کتاب‌های تاریخ درباره اقوام آریایی و ورود آن‌ها به فلات ایران زیاد خوانده‌ایم. اما آن چه کمتر درباره آن صحبت شده اقوامی هستند که پیش از ورود آریایی‌ها به ایران در این خطه زندگی می‌کرده‌اند و هرکدام برای خود دارای تمدن و فرهنگی خاص بوده‌اند. تمدن و فرهنگی که پس از ورود آریایی‌ها به ایران بر آن‌ها تأثیر گذاشت. در واقع اجداد ما از این اقوام تأثیر گرفته‌اند. در متن ارایه شده، ساکنین اولیه ایران و تمدن‌های مختلف شان مورد بررسی قرار گرفته است. تمدن‌هایی همچون عیلامی‌ها، کاسپی‌ها، اورارتوها، گوتی‌ها، لولوبیان، کاسی‌ها و مانائیان.